با نظر به کتب مقدسه ادیان و مذاهب مختلف جهان، به این حقیقت می‌توان دست یافت که اعتقاد به موعود در تمامی ادیان وجود دارد

وجود مصلح جهانی از اعتقادات چهار دین بزرگ جهان یعنی اسلام و مسیحیت و یهود و زرتشت است و اختصاص به اسلام ندارد و ادیان دیگر نیز به مصلح و منجی اعتقاد دارند و در سرتاسر کتب مقدسه از صلح و امنیت و حکومت دینی بر جهان، در آخر الزمان خبر داده شده است.

در اینجا ما به بررسی دین مسیحیت پیرامون مصلح آخر الزمان می‌پردازیم از اینرو کلماتی از کتاب مقدس که صفات و خصوصیات مصلح جهانی را بیان کرده و نشان دهنده اعتقاد آنان به مصلح و منجی است نقل می‌نماییم.

مسیحیان معتقد به [بازگشت مسیح](۱) هستند. در مسیحیت، در عهد جدید نجات دهندگی به حضرت عیسی نسبت داده شده است، زیرا او مأمور شده است که امت خویش را از گناه نجات بخشد. مسیحیان با تعابیر زیادی از آمدن مصلح جهانی خبر داده‌اند، گاهی از آن به [ملکوت خدا] تعبیر می‌کنند. از الفاظی همچون شیلو، روح راستین، پسر انسان نیز بارها در آیات انجیل برای بیان دوره آخر الزمان استفاده گردیده است.

در انجیل متّی باب ۲۴ آیه ۲۷ آمده است : [همچنانکه برق از مشرق ساطع شده تا به مغرب ظاهر می‌شود، ظهور پسر انسان نیز چنان خواهد شد، آنگاه علامت پسر انسان در آسمان پدیدار گردد و در آن وقت جمیع طوایف زمین سینه زنی کنند و پسر انسان را ببینند که برابرهای آسمان با قوّت و جلال می‌آید. اما از آن روز و ساعت هیچکس اطلاع ندارد حتی ملائکه آسمان. بنابراین شما نیز حاضر باشید، زیرا در ساعتی که گناه نبرید پسر انسان می‌آید.]
همچنین در انجیل متّی، باب ۳۱ آن حضرت را به نام فرزند انسان خوانده و می‌فرماید:

[و چون فرزند انسان در جلال خود خواهد آمد با جمیع ملائکه مقدمسه بر کرسی بزرگی قرار خواهد گرفت و همگی قبائل نزد وی جمع خواهند گشت و آنها را از یکدیگر جدا خواهد نمود، چنانکه شبانی میش‌ها را از بزها جدا بنماید(۲)، آنگاه ملک به اصحاب یمین خواهد گفت: أی برکت یافتگان خدا بیایید و آن مملکت را که از ابتدای عالم برای شما مهیا شده بود تصرف نمایید.] (۳)

همچنین در انجیل مرقس باب ۱۳، شماره ۲۶ می‌گوید:

[آنگاه پسر انسان را ببینید که با قوّت و جلال عظیم برابرها می‌آید و در آن وقت فرشتگان خود را از جهات اربعه از انتهای زمین تا اقصای فلک فراهم خواهد آورد. ولی از آن روز و ساعت غیر از پدر هیچکس اطلاع ندارد، نه فرشتگان و نه پسر، پس بر حذر باشید و بیدار شده و دعا کنید، زیرا نمیدانید که آنوقت کی میشود(۴)، پس بیدار باشید زیرا نمیدانید که در چه وقت صاحبخانه می‌آید، در سام، یا نصف شب یا با بانگ خروس یا صبح. مبادا ناگهان آمده و شما را خفته یابد. اما آنچه به شما می‌گویم و به همه می‌گویم اینکه بیدرا باشید.] (۵)

همچنین در انجیل لوقا باب ۱۲ شماره ۳۵ و ۳۶ می‌گوید:

[کمرهای خود را بسته، چراغهای خود را افراشته بدارید...خوشا به حال آن غلامان که آقای ایشان چون آید ایشان را بیدار یابد...پس شما نیز مستعد باشید زیرا در ساعتی که گمان نمی‌برید پسر انسان می‌آید.]

همچنین در انجیل لوقا باب ۲۱ آمده:

[زلزله‌های عظیم در جایها و قحطیها و وباها پدید می‌آید و چیزهای هولناک و علامات بزرگ از آسمان ظاهر خواهد شد… اورشلیم پایمال امتها خواهد شد تا زمانهای امتها به انجام رسد و در آفتاب و ماه و ستارگان علامات خواهد بود و بر زمین تنگی و حیرت از برای امتها روی خواهد نمود… و دلهای مردمان ضعف خواهد کرد از خوف و انتظار آن وقایعی که بر ربع مسکون ظاهر می‌شود و آنگاه پسر انسان را خواهند دید که برابری سوار شده با قوّت و جلال عظیم می‌آید.]

(فرزند انسان) کیست؟

بر خلاف آنچه گروهی از علماء و مفسرین انجیل پنداشته‌اند فرزند انسان که در آیات فوق زمامدار و حامل لواء سلطنت جهانی در آینده معرفی شده است حضرت مسیح نیست. زیرا چنانچه از عبارات فوق معلوم میشود، بشارت دهنده خود حضرت مسیح است و از شخصی بشارت می‌دهد که در آینده جمیع ملل نزد او گرد می‌آیند.

از جملات [او خواهد آمد] و [قرار خواهد گرفت] ، [نزد او جمع خواهند گشت] و امثال آن، بدست می‌آید که شخص مورد بشارتِ حضرت مسیح، در عصر وی نبوده، بلکه بعداً خواهد آمد.

از اندک تأملی در بشارت فوق میتوان نتیجه گرفت که مقصود از فرزند انسان فردی است که بزرگترین نمونه انسانیت و شاخصترین مولود عالم انسانی، حضرت ولیعصر علیه السلام می‌باشد که تمام امم نزدش گرد می‌آیند و زمام امور اجتماع را در دست خود خواهند گرفت و جمالاً بدون داوری و قضاوت مذهبی میتوان این برداشت را نمود که مسیح علیه السلام درباره فردی غیر از خود سخن می‌گوید که او همان مصلح و منجی آخر الزمان است.

در انجیل یوحنّا باب ۱۴ شماره ۱۶ آمده:

[من از پسر خواهم خواست و تسلی دهنده دیگر به شما عطا خواهد کرد تا همیشه با شما بماند یعنی روح راستی، که جهان نمی‌تواند او را قبول کند، زیرا که او را نمی‌بیند و نمی‌شناسد، اما شما او را می‌بینید زیرا که با شما می‌ماند و در میان شما خواهد بود.]

و در انجیل یوحنّا باب ۱۵ شماره ۲۷ می‌گوید:

[لیکن چون تسلی دهنده که او از جانب پدر نزد شما آید یعنی روح راستی که از پدر صادر می‌گردد او بر من شهادت خواهد داد و شما نیز شهادت خواهید داد.]
و در انجیل یوحنّا باب ۱۶ شماره ۷ آمده:

[راست می‌گویم که رفتن من برای شما مفید است زیرا اگر نروم تسلی دهنده نزد شما نخواهد آمد. اما اگر بروم او را نزد شما می‌فرستم و چون او آید جهان را بر گناه و عدالت داوری و ملزم خواهد نمود. اما بر گناه، زیرا که به من ایمان نمی‌آورید و اما بر عدالت، از آن سبب که نزد پدر خود می‌روم و دیگر مرا نخواهید دید و اما بر داوری، از آن رو که بر رئیس این جهان حکم شده است و بسیار چیزهای دیگر نیز دارم به شما بگویم لیکن آلان طاقت تحمل آنها را ندارید و لیکن چون او یعنی روح راستی آید شما را به جمع راستیها هدایت خواهد کرد. زیرا که او از خود تکلّم نمی‌کند بلکه به آنچه شنیده است سخن خواهد گفت و از امور آینده به شما خبر خواهد داد. او مرا جلال خواهد داد زیرا که از آنچه آنِ من است خواهد گرفت و به شما خبر خواهد داد، هر چه از آنِ پدر است از آنِ من است. از این جهت گفتم که از آنچه آنِ من است می‌گیرد و به شما خبر خواهد داد.]

و در انجیل متّی بشارت ۴۸ آمده:

[هر کس که غالب آید وی را بر قبائل اقتدار خواهم داد که بر آنها به عصای آهنین حکمرانی خواهد کرد به نوعی که من از پدر خود یافته‌ام و من او را ستاره سحری خواهم داد. هر کس که گوش دارد بشنود که روح به کلیساها چه می‌گوید، آنکس که گوش دارد بشنود که روح به کلیساها چه می‌گوید.]

حضرت عیسی در آیات فوق از چه کسی بشارت می‌دهد؟

اگر چه عده‌ای از مسیحیان اصرار و پافشاری دارند که مورد بشارت در این قیام جهانی خود حضرت مسیح علیه‌السلام است که در آخر الزمان از آسمان فرود آید و زمام امور بشریت را در دست گیرد ولی چنانچه قبلاً بیان شد و آیات فوق نیز گواهی می‌دهد مورد بشارت بطور قطع خود حضرت عیسی نیست بلکه منظور پرچمدار انقلاب و عدل جهانی حضرت مهدی علیه‌السلام است که به قدرت و نصرت الهی بر جهان حکومت خواهد کرد.
برداشتهایی از کتاب مقدس انجیل:

از گفته‌های کتاب مقدس استفاده می‌شود که:

انجیل متّی باب ۲۴، آیه ۲۷:

شخصی برای اصلاح جامعه بشری و تشکیل حکومت جهانی به نام روح راستی یا تسلی دهنده یا روح خدا و یا پسر انسان خواهد آمد و مسیحیت انتظار او را دارد.

انجیل لوقا، باب ۲۱:

قبل از آمدن او جنگهای عالمگیر، خصوصاً در منطقه فلسطین روی می‌دهد که همه را به وحشت می‌اندازد که چنان مصیبت بزرگی در عالم واقع نشده.

آیه ۲۱ انجیل مرقس، باب ۱۳:

همه ملتهای جهان و تمام مردم دنیا از او پیروی می‌کنند و زیر نفوذ او خواهند بود و او بر جهان حکومت خواهد کرد او رئیس جهان خواهد بود.

و از آیه ۱۶ انجیل یوحنّا، باب ۱۴ استفاده می‌شود که:

نمی‌تواند او را قبول کنند و وجودش را احساس نماید.او در عین آنکه همیشه با مردم جهان خواهد بود، مردم جهان او را نمی‌بینند و اگر ببینند نمی‌شناسند. یعنی ممکن است در بین مردم زندگی کند ولی او را نشناسند و ندانند که او روزی قیام خواهد کرد و تشکیل حکومت جهانی خواهد داد. و با توجه به باب ۲۱ از انجیل لوقا استفاده می‌شود که:

۱- قبل از آمدن او دنیا پر از ظلم و جور می‌شود و سراسر جهان را ستمگران احاطه می‌کنند.

۲- او مردم را به عدالت ملزم می‌کند و خودش به عدالت داوری می‌نماید.

۳- او ظلم و ستم را از روی زمین محو می‌کند و نمی‌گذارد احدی به کسی ظلم کند و اثری از ستمگران روی زمین باقی نمی‌ماند.

همچنین از آیه ۷ انجیل یوحنّا باب ۱۶ استفاده می‌شود که:

۴- او از خود تکلم نمی‌کند بلکه آنچه از خداوند و پیامبران شنیده است خواهد گفت.

۵- وقتی او بیاید مردم دنیا را به همه راستیها هدایت خواهد نمود.

۶- او مردم دنیا را از امور آینده، با خبر خواهد کرد، زیرا به جمیع علوم اولین و آخرین احاطه دارد.

۷- او حضرت عیسی را جلال خواهد داد و او را از تمام اتهاماتی که دشمنان او یا دوستان نادانش به او بسته‌اند نجات می‌دهد.

۸- به پیامبری حضرت عیسی علیه‌السلام شهادت می‌دهد.

۹- مردم مسیحی قبل از دیگران به حقانیت او شهادت می‌دهند.(۶)

از آیه ۲۶ انجیل مرقس باب ۱۳ استفاده می‌شود که:

۱۰- همه باید منتظر او باشند زیرا وقت ظهورش مشخص نیست حتی ملائکه آسمانها هم نمی‌دانند و بالاخره جز خداوند کسی از آمدنش اطلاع ندارد، بنابراین همه باید بیدار باشند و آمدنش را انتظار داشته باشند.

۱۱- همه چیز در اختیار او قرار گرفت و او برابرهای آسمان با قوّت و جلال خواهد آمد.

۱۲- آمدن او دارای علائمی است و در آن زمان علامت پسر انسان در آسمان هم پدیدار می‌گردد.

پی نوشتها :

1. Messiahnism
2. انجیل متّی، باب ۳۲٫
3.  انجیل متّی، باب ۳۴٫
4. انجیل مرقس، باب ۱۳، شماره ۲۶ و ۲۷٫
5. انجیل مرقس، باب ۱۳، شماره ۳۵٫
6. مطالعات شیعه شناسی